Kardelenler gibi büyüdükçe başını eğebilen biri
uzak diyarlarda bir kelebeğin
kanatlarını çırpması,
nasıl fırtınalara neden olursa
bizim illerde,
sen hüzünle bir defa kırpsan
o güzel gözlerini,
onulmaz yaralar açılır gönlümde,
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta