Bir kelebek kondu gölün ortasına
Yangından kaçıyordu
Kanatları alev alevdi
Gözleri fırlamıştı göz çukurundan
Çırpınıyordu su yüzeyinde
Ayakları yanmıştı besbelli
Bir yaprağa tutundu kanat çırparak
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
"Ölüm kurtulmaktı" belki...
...
Öyledir...
Hani "ölümün de iyisi, hayırlısı" dediğimiz gibi...
Ateşten, nefretiyle, kiniyle ateşe dönenlerden kaçmak, kurtulmak için..
Kelebeklere benzemek gerekebilir...
İnsan ...
Kendi eliyle kuyusunu kazan tek canlı!
Başka ne denir ki, yaşananlara?
Tebrikler Bülent Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta