Kelebek Dokunuşu Şiiri - Zekeriya Efiloğlu

-Sabah-

Fecri taşıyan,
Susamış bir kelebek dokunuşu,
Geride bıraktığın bakışların…
Yaklaşan sesler duyuluyor ufuktan,
Güçlü nefesler…
Rüzgârlar şarkımızı söylüyor,
İnliyor besteler…

-İkindi-

Sular bölündü ellerimizde.
Yüreğimizi kan kokusu sardı.
Bir gazete serildi üstümüze.
Uyuşmuş sokakların nefesini,
Kaldırımlara sızan,
Izdırap aldı…

-Akşam-

Takvimler kıymetsizce çöpe atıldı.
İzin silindi yürüdüğün yollarda,
Süpürdüler anılarla beraber,
Çöpçüler…
Hoyrat bir ayrılık yaşandı.
Hala,
Boş aynalarda hayalin gezer…

-Gece-

Aynalara yansıdı hayalin son kez,
Perde kapandı ardından,
Dağıldık,
Son matineden sonra…
Çürüyen zamanın filmini izledik.
Gerçekle yüzleşince,
İncindik…
Kırıldık en derin duygularımızdan,
Heybemizi taşımadı birileri…
Meğer TEK BAŞINAYMIŞIZ
Bilemedik…