Kelebek bir ölüm Şiiri - Derya Avşar

Kelebek bir ölüm

Ben,
Ne zaman yüreğimden seni geçirsem
Hüznün yüzü büyür gözbebeklerimde
Hazan çöker ömrümün çiçek açan deminde
Hiç tatmadığım mutluluklar kalır içimde
Kirpiğimin ucunda kelebek bir ölüm

Ben,
Ne zaman bakmak istesem gözlerine
Bulutlar kan ağlar fırtına boran kopar
Zifiri karanlığın yalnızlığına düşerim
Kendimi bir bilinmezlikte kaybederim

Ben,
Ne zaman mutluluklar kuşansam
Göğüs kafesimde derin bir boşluk
Hasret, özlem bağrımı yırtar geçer
Yalnızlığın kollarında üşür düşlerim
Kirpiğimin ucunda kelebek bir ölüm

Ben,
Ne zaman hayaline düşler kursam
Kursağımda kalır kırık bir mutluluk
Hüzün, yüzümü döven dalgalar gibi
Kıyıya vurur darmadağın parçalarım

Ben,
Ne zaman usumda sana dokunsam
Yarılır denizin suları kan kırmızı
Çiçekler solar vurur zemheri ayazı
Baharlar üşür gelmez ömrün yazı
Kirpiğimin ucunda kelebek bir ölüm

Ben,
Ne zaman umuda kollarımı açsam
Karanlıklar örter yüzümün sevincini
Üzerimden çekmiyor hayat ellerini
Sevdiklerim açmaz oldu yüreklerini

Ben,
Ne zaman hasrete gebe kalsam
Ölür avucumdaki tüm melekler
Kesik bir dil yarası misali göçtüler
Kirpiğimin ucunda kelebek bir ölüm