Kelebek Şiiri - Nevher İsmail Yılmaz

dün gece
koskoca gece
bir minik kelebekle konuştum
kış kapıda
bu mevsimin son kelebeklerinden
bir yolunu şaşırmış yavru
her kapı açılıp eve girişimde
bin daire çizdi dolaştı etrafımda
bir ara
acaba dışarı çıkmak için
yani ecelide olsa özgürlüğü için
yardımmı istiyor acaba dedim
camları kapıları açtım
uzunca bir süre bekledim
tamam terketti beni diye
diye diye
hüzünlenip
kapamışken kapı camı
birde ne görsem
bir pike yaptıki VEFASIIIIIZ dercesine
bu gece
koskoca gece
hiç yalnızlık hissetmedim
lakin
üçgün sürdü mutluluğumuz
her pikesinde dostluğumuz pekişen
hatta bir ara okşarcasına sevdiğim
kelebeğim
dayanamadı yalnızlığa
ve
dün gece
koskoca gece
cansız bedeni
kesti yolumu
ölümü
bir dost ölümü
belirsiz nedeni
mazlumca upuzun uzanmış bile
yumuşacık
çok çok üzdü beni
bilirmisin
ne yamandır
yalnızlık

nevher