Şimdi mevsim sonbahar.
Her yerde sarımtırak yapraklar.
Hüzün rüzgarları esiyor.
Anbean ağlamaklı bulutlar.
Takılmış gidiyor,
Sinsi bir rüzgarın peşine.
Kanadı kırık bir kelebek.
Ha öldü, ha ölecek.
İşte benim o kanadı kırık,
Rüzgarda savrulan kelebek.
Öylesine incildim ki,
Öylesine içim zehir, zemberek.
Ne kırık kanadım,
Ne rüzgar canımı acıtabildi.
Ben savrulurken.
Senin bakıp izlediğin gibi.
Bütün şairler yalan söyler.
Kasım'da aşk başkadır derler.
Oysa sonbahar hüzün ve
Ayrılıkların mevsimidir.
Kayıt Tarihi : 15.3.2025 03:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Xxx
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!