Kelebek Şiiri - Efecan Kıymaz

Renkler içinde hayat,
Beyaz, kırmızı, taze.
Bir günlük ömür bir kelebek gibi,
Esir özgür ne çare.
Yeri geldiğinde,
Vakit dolduğunda,
Bir günlük kiracın gül yapraklarında,
Ya da bir cam kavanoz içinde,
Ya namusunla şerefinle,
Ya bir fazla an dilenmek peşinde,
Vakit dolduğunda gideceksin.
Ama biraz erken,
Sürünmekten kurtulup rahata ererken.
Belki mutlu belki saf bir hüzünle,
Belki yakarıyorsun bunca oyun içinde,
Bizim gibi Tanrıların var mı?
Yüzüme bak ve söyle.
Derdin ölmek, çaren var mı?
Biraz daha ışıldayacak vaktin var mı?
Ölmen kâr mı zarar mı?
Sorarım sen acize,
Dinlerim ama nafile.