Çiselerken yağmur, bahçemin tam tepesinde,
Gök mavisi bir kelebek kondu elime.
İncitmeden, sevgiyle kanatlarını okşadım,
Ufaktan bir şarkı mırıldanmaya başladım.
Rengi gök mavisi, deniz rengi, en enfesiydi,
Kim bilir hangi vuslatın habercisiydi.
Ona tutunup da onunla gitmek istedim,
Bir güne acep, ne sevdalar sığar dedim.
Hissettim, nokta gözlerinde bir telaş vardı,
Dünya sanki bir bize büyük, ona ise dardı.
Açtı kanatlarını, uçacak gibi bir hâl,
Dedim dur gitme, biraz daha kal.
Dedi ben bekleyemem, ben yolcuyum.
Ben bir kelebeğim, ben buyum..
Uçamazsın dedim, bu yağmur durmaz da yağar,
Sevdana varamadan seni yollarda boğar.
Olsun, dedi. Sana selam, ona hasret,
Ben ona gidiyorum, güneşe ne hâcet.
Kayıt Tarihi : 14.7.2019 15:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Suran Baran](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/07/14/kelebek-394.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!