Kelebek Şiiri - Ali Parmaksız

Kimim ben?
Genç miydim beyazlarıma rağmen,
Yaşlı mıydım o zaman karalarımla,
Aldırmayan, yirmili yaşlarımda,
Ölümü düşünmek... Artık şimdiden
Vasiyet bırakmak istiyorum.

Bu kozayı yırtınca uyanan kelebek,
Kokusunu alabil diye bağların,
Yaşa diye gençliğini bi solukta,
Ben senden önce yaşlanıyorum.
Eskitmek bu bedeni, şehrin kirinde,
Yavaş yavaş tüketmek acıları,
Uçabil diye toprağa düşmeden,
Ben senden önce düşüyorum.

Sadece uç ve kon çiçekler üstüne,
Görüldüğün anda üreteceksin,
Ve sevgiler sana gelecek etkinle,
Sen onlara değmesen bile,
Hayallerin güç verecek.
Verebil diye ilhamını değişimle,
Ben senden önce değişiyorum.

Ey uçan kelebek, hayallerin vücudu,
Saf ahenkli bir hal, saygı duyulası,
Şiirlere konu, destanlar yazılası,
Yaşamın onurlusu, pek kıssası,
Vasiyetimdir,
Dokunma, bil diye zehirleri, şerleri,
Ben senden önce dokunuyorum...

Ki her dokunuşta bir ürperiş,
İpeğimle giysiler, emeğimle görünüş,
Atlas halılar, yollara seriliş,
Görmen lazımdı, evimi nasıl yıktılar!