Kelebek Şiiri - Akın Korkmaz

Hani bir tırtıl yürür ya
Ölüme doğru ağır ağır
Yüreğine acılar saplanır
Sessiz sedasız gecede
Koca dünyanın yükünü
Sanki sırtına alır gibi
Girip de bir kozanın içine
Yanar cehennem misali

Eser merhamet rüzgârı
Çorap gibi söker kozayı
İpek kefenin içinden
Çığlık çığlığa bir ses
Parçalar suskun geceyi
Geldi derken son nefes
Rengârenk açar iki kanat
Tam da kaldığı yerden
Yeniden başlar hayat

Nasıl da süzülür gülerek
Bebekler kadar masum
Salınarak uçar kelebek

Bu yeniden doğmaktır
Belki mezardan dirilmek
Koza çetin bir imtihandır
Öyle ilk gün gibi tertemiz
Huşu içinde arşa çıkmak
Atıp sırtından derdi kederi
Tüy gibi kelebek olmaktır