Dolaşmaktan yorgun düşmüş,
Ağaç ağaç, çiçek çiçek.
Şaşırmış yolunu girmiş,
Odama yorgun kelebek.
Çırpınıyor çıkmak için,
Pencerede ürkek ürkek.
Ne kadarcık ömrü var ki,
Zavallı narin kelebek.
Uçuyor ordan oraya,
Çıkıp gitmek isteyerek.
Cama konuyor yeniden,
Çaresiz güzel kelebek.
Yavaşça aldım elime,
Korktu önce titreyerek.
Usulcacık salıverdim,
Uçtu, kayboldu kelebek.
22 Mayıs 1996
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 4.5.2010 21:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!