Kelebek Şiiri - Taner Bozkır

Saat 01.45 yine geceyarısı
Anlamsız duruşmalar içindeyim
Eski bir radyodan
Türk sanat müziği dinliyorum
Karanlık duvarların arasında
Seni düşlüyorum yine.

Bir kelebek edasındayım
Her gün bir günlük ömrüm kalıyor
Bazen öyle oluyorum ki,
Bir demir soğukluğu,
Derin bir kuyu boşluğu sarıyor bedenimi
İşte bu, mermi hatta mızrak yarasından daha fazla acıtıyor beni

Bazen de kafam atıyor olur olmaz
Hiç kimseyi görmüyor gözüm,
Kendime kızıyorum aslında bu zamanlar
Ayrılığımızın sebebiyim diye...
Yaptığımada pişman değilim ha
Sadece seninle olamamak

Acılar tortu yaptı yüreğimde
Müzminleşti yaralarım
Zaten kuvuşmamız imkansız artık
Karar çıktı! Bugün son,
Seni bir defa daha göremeden gidiyorum
Kendimi hazırladım
Kolay olacak
Son dilek falan da söylemeyeceğim
Bağırmak istesemde ismini herkese
'Özgürlük', 'Özgürlük' diye, faydasız
Bugün son yarın gideceğim.