Kelebek Şiiri - M İhsan Özsoylu

Yaşamak gücüme gidiyor artık
eğer ölümse aşkların en tatlısı
yavaş yavaş yaklaşmaktayım
sona gelirken; imla kurallarına bağlı kalmak umrumda değil
nasılsa orda her şey karanlık ve artık üşümeninde,
uyumanında, yemeninde içmeninde

hiçbir anlamı yok

yanımada götüreceğim tek anlam taşıyan şey senin gözlerin
göğsümdeki et parçasını liğme liğme eden gözlerin
alsın canımı Azrail ve acıtsın canımı zebaniler
dört yanımda dört kılıç delsin ruhumun kafesini
ağlamakta yetmiyor ya artık içimdeki yangını söndürmeye
enteresan bi dramanın acınası durumdaki figüranları olmaktan başka
ve filmin devam etmesi için istesede istemesede çırpınan.
An gelir ve nefesin daralır içine kapanır göz bebeklerin ya
hani dünyanın bütün taşları üzerine dökülür
işte öyle bi anda ölmek cehennemde soğuk suyla duş almak gibi değimlidir?

Yaşamak zoruma gidiyor artık

Usul usul gidesim geliyor
Sallana sallana…

Kahpe dünya bu
Almayınca almıyor
Vermeyince vermiyor
İnsan olmak zoruma gidiyor artık

Tek bir söz var benden sana dudaklarıma mühürlü

Seni seviyorum…