Yağmur yağar gri damlalar halinde sert bir zemin kalır toprakta
Hasret kokan mahur bir şarkı bestelenir o saatte dudaklarında
Titrek bir şiir yankılanır üşüyen ellerin ve parmaklarının arasında
Kırılır kalem kanar avuçlarında daha dile getirilmemiş duygular
Aynı saatte havalanır güvercinler ile atmacalar barışsa bu kadar
Dallarda asılı kalır yapraklar ilkbaharda kopar yeniden fırtınalar
Yağmur boşuna yağar tarlalardaki çiçekler ölüm uykusuyla yatar
Ellerin ve yüzün upuzun bir ömrün ortasında kelebekleri yakalar
Ömründe hiç çiçek sevmeyen kelebeklerin acılarından ne anlar
Kırılan bir cama dönüşür zaman yüreğin en ince yerinden kanar
Köprüler yıkılır dereler denizler taşar her sokak ayrılıklara çıkar
Yüreğindeki kelebekler ağlar avuçlarına dökülür gülden hülyalar
Kayıt Tarihi : 27.1.2008 08:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SU GİBİ Şiir Grubumuz 25.07.2005 tarihinde kuruldu...
katkılarınız ve desteklerinizle bugünlere kadar geldi...
tartışmalar oldu, acılar paylaşıldı ve mutluluklar çoğaldı...
ve edebi adımlarımız güçlendi...
31.01.2008 tarihinde kapanacak olan grubumuzu önemsediğiniz,
çalışmalarımıza eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim...
edebiyat adına, şiir adına daim başarılar dilerim...
Merâl Özcan
tebrikler yüreğinize ...
kaleminiz daim olsun...
TÜM YORUMLAR (3)