Hüznün resmini hatırlatır kelebekler bana
Kozasını yırtıp çıkarken sonsuzluğa
Sonbahar yaprakları gibi yapraklarını soyunarak
Kendi kayboluşlarına ağ örüp
Ölüme çiçek açarlar
Bir tek yalnızlığıdır ömür boyu yalnız bırakmayan
Renklerin ahengiyle yok oluşa kanat çırparlar
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
