Kelebek Şiiri - Cihat Şahin

İbret alır arif olan her şeyden
Sende ibret epey fazla kelebek
Nasıl çıkar bu güzellik o şeyden
Göz görmese eder akıl bundan şek

Kimse demez “tırtıl onun anası”
Bir kabukçuk olmuş onun binası
Sanisine ait bunun senası
Fatır seni tam süslemiş kelebek

Fark ederiz biz seninle baharı
Zevk ederiz uçuşunla nehari
Hâkim rengin beyaz siyah ve sarı
Dolanırsın gün boyunca bin çiçek

İpek misal kanatların göz boyar
Nakısına tüm nakkaşlar göz koyar
Nadir görür uçuşunu çok diyar
Uç yurdumda her baharda kelebek

Sende okur âlim birçok isimi
Takdir eder bunu arif kesimi
Pek seversin ilkbaharda nesimi
Öğlen üstü tur atarsın kelebek

Suret vermiş sani sana pek güzel
Hikmet koymuş fıtratına çok özel
Savurunca soldan sağa hafif yel
Resmigeçit yapar türün kelebek

Ömrün kısa tek mevsime münhasır
Türün zengin pek ziyade ve kesir
Size hami, hafiz olan o nasır
Yap görevi uçarak öbek öbek

Çile çektin larvalıkta uzunca
Gelir başa çok hadise yazınca
Biter çilen güneş gökte kızarınca
Arz-ı endam eder neslin kelebek

Mirat olur nakışlara kanatlar
Teşhir olur o aynada sanatlar
Sen ölsen de, daim dillerde yâdlar
Kalde methe mazhar adın kelebek