İlk önce kimse sevmedi onu,
Hatta iğrenip tiksindiler
Yapışkan sürüngen bir böcek.
Sonra bir dala uzattı kolunu,
Hepsi birden çok sevindiler,
Ya bugün ya yarın ölecek.
Bütün bunlara çok üzüldü küçük tırtıl,
Minik bedeni dayanamadı,
Yorulmuş ve uykusu gelmişti,
Kabuğu içinde uzanıp kıvrıldı,
Beynindeki düşüncelerle,
Derin bir uykuya daldı...
Sonra birden uyandı,
Büyük bir güç ve enerji ile,
Etrafındakiler şaşakaldı,
Değildi artık iğrenç bir böcek.
Alımlı ve güzel kanatlarıyla,
Olmuştu herkesin imrendiği,
Gururlu ve mağrur bir KELEBEK..
Kayıt Tarihi : 25.7.2002 12:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)