Uç uç kelebeğim,
Şehrin aldatan ışıltısına değil,
Dağın, taşın, çimenin kokusuna uç,
İnsafsızlığa değil, insanlığa uç..
Küllerini doğaya savurayım,
Çöp kutusuna değil,
Seni, sen yapan doğayı seveyim,
Kötümser iç güdüleri değil..
İnsanım derler, sevmesini bilmezler,
Sevgiden ayrılanlar, ölümü düşünmezler,
Kelebeğin düşüşünü görüp uçuşunu görmezler,
Dostların gülüşünü göreyim, hüznün gözlerini değil..
Kayıt Tarihi : 10.2.2010 03:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!