Kelebeğin,
Yüzyıl yaşama hayali imiş,
Seni sevmek.
Görmediği onlarca ova,
Binlerce çiçek,
Bundanmış öyle koşuşturması,
Ufukta batan bir güneş,
Ve koskoca hüzün,
Hem de bir ömürlük,
Kanatları yorgun,
Işıkları kırgın,
Anladım ki;
Peşinden koştuğu,
Yüzyıllık ömür değil,
Yüzyılı bir güne sığdırmakmış.
İşte buymuş seni sevmek,
Bir gün sonra öleceğini bilmek,
Ama sonsuza kadar sahiplenmek.
Mesut Çiloğlu
Kayıt Tarihi : 3.1.2025 15:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!