Kelebeğin ömrü gibidir

Dizlerin de uyuttuğu günler
Gelir aklına
Ve bir baba olmanın o anki yükü
Düşer omuzlarına

Kalp acısı gibi hissediyorum
Ama diyemiyorum
Kelebekler gibidir kızları babalarına
Hangi mevsimde uçacak Ellerinden
Bir damla yaş dökülür Kanatlarına ömrünün
Biten bir hayat gibidir o kalpte sızı
Belkide mutlu görünmek zor gelir

Bir yanını alıp giden o içteki çöküş
Ne gariptir hayat ektiğin güllerin
Başka ömürlere can olduğu

Ya birgün o kapıyı açmaya gücün yetmezse
Saçlarının her teli gibi ağarır bakışların
En koyu renkler bile solar gözlerinde
Kızları babalarının kelebeği gibi

Ya üşürse gittiği yerlerde
O kapı aralarından baba diyişlerine
İçlenerek bakamaz o son gün
Ya kelebeğim uçup giderse
İşte o kalpte sızıdır
Kızları babalarının
Kanatsız meleği kelebeğidir