Kelebeğin Ömrü Şiiri - Aydın Kizir

Ben adı konulmamış bebeğim,
Yedi renkli kelebeğim
Annemin göğsünde yemeğim,
Babamın kazancında emeğim
Yaşanılması gereken günlerim varken,
Yarınlara kalacakmış bütün dileğim
Oysa ki anneme- anne diyemedim,
Babama doyamadım
Düşlerim bile olmadı, yarınlarımı çaldılar
Bembeyaz giydiğimi gelinlik sanmayın
Ben beyazları giydim.Neden beyaz giydirdiler bilmiyorum
Tek bildiğim üç gün dedikleri dünyada gerçekten üç gün yaşadım
Bana söylenen kelebekler üç gün yaşarmış özgür ve hür
Kanat çırpınışlarım alıp götürecekmiş beni
Ben neden uçamıyorum?
Kanatlarım neden yok?
Annemin memesi ağzımda
Bir damla süt düğümlendi boğazımda
Yutkunamıyorum.-Bana yardım et- dedim annem
Annemde acı bir hüsran ve çığlığı yürek dağlıyor
Ben neden beyazları giydim?
Bana yeni cici kıyafet mi aldın?
Ak- pak kıyafetim kırmızıya boyandı,kirlendi annem
Hani Dünya gülistanlıktı,hani benimle umutlarınız vardı
Sen durmuş -Cennetin kuşu olacaksın- diyorsun
Cennet kötü bir yer mi? Ağlayıp duruyorsun
Gözlerinde Dicle, Fırat gibi çağlayıp duruyorsun
Üç günlük kelebeğine sımsıkı sarılışını, yürekten yakarışını
Esmeri, zenciyi,sarışını, ben getireceğim barışını
Ninnilerin benimle var olacak
Dilinde ağıtların bensiz yaşayacak
Bana kendi dilimde bir şeyler söyle, öyle veya böyle
Uyu güzel bebeğim.
Ömürsüz kelebeğim
Allah’a şikayet et
Budur senden dileğim
Kelebeğin gelinliğindeki allık zalimin elinde kına
Kor olup insanlığını yakacak, o mutluyum sanacak
Hak mahşere kalacak orada kavrulacak
Ben cennet bahçelerinde seni bekleyeceğim
Misk-u amber kokulu rüyalarımız olacak
Rengarenk hayallerimiz gerçekleşecek
Kelebeğin ömrü orda devam edecek