Kelebeğin Ömrü Şiiri - Müberra Ateş

Bir kelebeğin ömrüydü yaşananlar,
Kıpır kıpır avuçlarımda tuttuğum.
Gönlüme usuca kayıveren,
Benek benek nefesimde soluduğum.

Titrek ve ürkek kelebeğim
Bıraksam uçacaksın başka diyarlara,
Konacaksın envari çiçeklere.
Yoook! ... Yok! ...
Bırakamam hiç bir yere,
Konduramam bilmediğim gönüllere.
Uçamazsın sen bensiz
Kanatlarında ben,
Nefesimde sen.

Uçtun! Uçtun! Uçtun!
Habersiz ve bensiz,
Ardına bakmadan uçtun.
Hiç mi için sızlamadı?
Hiç mi kanatların titremedi?
Beni biçare koyduğun gün
Saçlarımı yolup, öldüğüm gün,
Gözlerinde mi buğulanmadı
biraz olsun?
Ömrün bitti kelebeğim
Göz açıp kapayıncaya dek.
Gökyüzü puslandı,karardı
İçimdeki gün geceye döndü
Ay da buluta dolandı
Öldün yaşamıyorsun bende
Gömüldün alabildiğince derinliklere.