Kelebeğin mevsimi

Her geçen gün içimde büyüyorsun;
Bir kartopunun çığları yaparcasına,
Selin önüne taşı toprağı katarcasına,
Bir ağa düğününde kurşun atarcasına
Büyüyorsun içimde

Öyle büyüyorsunki; bedene sığmıyor sun
Hareketlerimde hissediyorum seni
Şimdi eskisi gibi değilim
Biraz sakarlaştım, derdimi anlatamaz oldum,
Dilim sürüşmeye başladı, senden başka herşeyi unutur oldum
Ama sen yediğim yemeğin icindesin, içtiğim suyun, baktığım göğün, sigaramın dumanında
Sen şimdi heryerdesin gönlümde sin

Sen ne yazsın, ne kışsın, ne ilkbahar,
ne sonbaharsın
Sen başka bir mevsimsin
Adını ben bilir ben yaşarım
Bu öyle mevsimki;
Güllerin üstüne kar yağıyor
Çiçekler açmak için baharı beklemiyor
Öyle bir mevsimki herkes kışı yaşarken
Ben seni yaşıyorum

Yüreğimden mana yüklü trenler geçiyor
Kuşların ötüşünde bir ahenk yakalıyorum
Sen koyuyorum o ahenke unutmak istemiyorum seni hoş bizimkide laf işte kim unutabilirki seni

Aramızda bir dağ varki
Sen bir ucunda ben bir ucunda
Senin aşmaya niyetin
benimde inmeye niyetim yok
Bu saatten sonra ne sen inersin
Ne ben aşarım yüzünü görmesemde
hayalinle yaşarım...