Aralık penceremden,
Kozasından yeni çıkmış,
Bir kelebek giriverdi.
İlk defa uçmanın mutluluğuyla,
Tepik atıyordu,
Odamın loş ışığında.
Kim bilir ne hayalleri vardı.
Yaşamak istediği,
Ne çok şey vardı,
Ufacık yüreğinde.
Oysaki bir musalla taşı bile olmayacaktı,
24 saat sonra…
Bir ceset parçası olup kaybolacaktı.
Buğulu rüzgârlar taşıyacaktı onu,
Meçhul mezarlar diyarına.
Hayalleri ukde olup katılacaktı,
Sonsuzluk kervanına …
Kayıt Tarihi : 25.12.2015 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!