Sessiz gecenin menevişli nalân ruhunda
Bir seni, bir de kırgınlığın acılarını buldum
Bahar gelmez olmuş, rüzgârlı bayırlarda
Anladım ki, gök mavilerde, artık unutuldum.
Yolcuya dur denmez, giderken yolunda
Hazanla beraber gül tenimi soldurdum.
Hırçın dalgalarla silinirken ayak izleri kumsalda
Bahar çiceği aşk önünde, diz çöküp oturdum.
Bilemezsin ne sancılar çektiğimi gün doğumunda
Anlatılmaz beklemelerin kucağında yoruldum.
Dayanılmaz hafifliğinin kelebek kanatlarında
Çırpınan umutlarımın ölgün ışığını buldum.
DENİZ ve SAHİL uyurken kucağımda
Kırık dökük notalarda aşkın öyküsünü okudum.
Yüreğimde bıraktığın silinmez kokunda
Boşver maziyi, bugünleri, yarınları bile unuttum.
Kayıt Tarihi : 7.11.2019 16:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!