Hüzne doğmuş gibiyim,
Avuçlarımda kara bir lekedir gece,
Neye dokunsam rengini yitiriyor,
Bu nasıl bir masalmış ki,
Hep az ve uz gidiliyor.
Yağmurdan önce gökkuşağı çıkmazmış,
Yağmur yağmadan toprak kokusu çıkmazmış,
Islanmanın tadına yağmur yağmadan varılmazmış,
Mutsuz olmadan, mutlu olunmazmış,
Yani kargayı dinlemeden, bülbülün sesi hoş olmazmış.
‘’Kanatları kanar’’ bir kelebeğin,
Mevsimsiz bir kelebektir,
Geceye yırtılmış kozası,
Gülüşü gama mı değmiş ne,
Yüzünde hep bir sonbahar yaşanır,
Bütün yaşanmışlıkların acısı,
Yüzünden anlaşılır.
İçilmemiş gözler,
Bakılmamış sevdalar,
Duyulmamış yalnızlıklar,
Öpülmemiş dudaklar,
Ve koklanmamış bir yüreğin,
Acısıdır hep yüzünde yaşanan,
Benle durduğu müddetçe anlaşılan,
Gözyaşı akacaktır kelebeğin.
Kayıt Tarihi : 25.1.2014 02:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Tan 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/01/25/kelebegin-gozyasi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!