Kelebeğin Gözyaşı Şiiri - Rasim Yılmaz

İmkansızlık içinde seviyorduk ikimiz
Sevda yumaklarına ayrı ayrı sarıldık
Asla sonu olmayan yola düştü yolumuz
Sönmeyen ateşlerde karıldıkça karıldık

Sevda harıyla aldık aldığımız nefesi
Hiç kimse anlamadı nasıl aşkla bağlandık
Uyuttukça geceyi çıktı sevdanın sesi
Sen beni ben de seni yandıkça yine andık

Sebebi sen değilsin sustuysa bu yüreğim
Deli gibi sevmekten, belki de uzaklardan...!
Kurtulmak mümkün müydü olsaydı son dileğim
Aşkın önüme vurup, kurduğu tuzaklardan

Kelimeler ağlıyor cümlelerim imgesiz
Hayallerle yazdığım sevda masalı yandı
Şimdi bende sen gibi yapayalnız çaresiz
Bozdum nazende yarim ettiğim onca andı

Şimdi susma sen söyle kelebeğin gözyaşı
Sol yanımdan kalbimi söktün attın elinle
Üç günlük ömür ile sola koydun sen taşı
Seni seven yüreğe teselli ver dilinle

02 Şubat 2014