Şairliğe sebeptir aşka âşık oluşun
Şiirlerin öznesidir her yanına tutku sürmüşlüğün
Tüm kâğıt kalem birlikteliğimin yegane sebebi
Aşkın ete kemiğe bürünmüş hali
Ruhumun en derin anaforundaki eşsizliğim
Ruhumun odalarında gezdim bu gece
40 siyah mum diktim umuda dair
Bekledikce o mumlarla beraber ,ruhumunda eriyişini izledim ...
Bir bir söndüler ümidimin mumları
Ta ki 40.ya kadar ...
Cennet neydi sahi ?
Senin şu derin dehliz gözlerin mi ?
Yoksa kurşun misali bakışbakışlarının ardında titreyen kirpiklerim mi ?
Cennet neydi sahi ...
Amberi misk kokunun iliklerime işlemesi mi ?
Bir düş gördüm zümrüd-ü anka diyarında
Öylesine güzeldi ki ; şiir kokuyordu
Kaf dağının arkasında
Kar gibi , beyaz bir düş
Yüreğim dipsiz kuyum...
Sonu olmayan karanlığım...
Hep böyle mi olacak sevmelerin sonu ...
Hep mi , kanayan yaraya dönecek sevgim ...
Çok sevdim , çok yenildim...
Sana baktıkça anladım ben
Kirpiğinin her teli bin mısra edecek şiirdir
Sana baktıkça inandım sevmelerin en güzeline
Sana baktıkça gördüm yureginin güzelliğini
Seni gördükçe girdim çıkmaz sokağına
Büyüttüm içimdeki çiçekleri seni sevdikçe
Nedir aziz kılan, şu iki çift gözü
Yankilandi durdu bu soru ruhumun odalarinda nasilda sessizce
Ama harf harf
Ama hece kaygısı taşımadan
konuşan gözlerdir
Çığlık çığlığa kimi zaman
Ne vakit
Bir umudu çiçek yaptım kalbime
Sineme dikeni battı
Ne vakit inandim bahara
Güz gelip bana çattı Firakım kaç kez inletti arş-ı alayı
Gecenin icinde gizli fısıltılar
Fırlatılmış uzay boşluğuna
uçuk duygular var havada
Yogunlugu beyni calkayan
Karişik hisler toplulugu ...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!