Kelebeğin Bir Günü Şiiri - İlhan Keskin

Bu gün, baharın başlangıcı, kelebek kozadan çıkmakta
Hafif meltem esintisinde hava, tükenmeye başlamakta gün
Çiçekler kokarken en derinden, durmak zordur kelebeğe
Acele etmesi lazımdır, çünkü ömür dediğin zaman, çok kısa andır
Rengin bin birinde gezinmeliydi, çiçekler ise polenlerle beklemekte
Uçması lazımdı, güneşi kanatlarına alıp, bir çiçeğe konmalıydı
Baharı kutlamalıydı ve çiçeklerin açışıyla, simge olmalıydı, gezinmesiyle
Ve insanlar uçarken görmeliydi, özgürlüğü çağrıştırılmalıydı varlığı
Papatyalara uzanmalıydı, güllere konup muhabbete dalmalıydı
Ağacın bir dalına, bir yaprağa konmalıydı, rüzgâr esintisinde sallanmalıydı
Kısacık ömrüne, onca çok zamanı yaşamalıydı ve özgürce uçmalıydı başıboş
Zaman tükenmeye namzet, guruba düşerken güneş, hüzne dalmakta kelebek
İç çekişleri ise anlatılmayacak kadar keder, hayatı yaşamayı daha çok ister
Bilmez ki kelebek, onu yaratan Rahman güzelliği ile anılsın diye azdır onda yaşam

27.04.2017