Yırtıp gönlümün kozasını
Kanat çırptın özgürlüğe
Yalnızlığın acısını
Sen tattırdın yüreğime
Sen öğrettin gözlerime
Terkettiğin yuvanı
Şimdi yaban kuşlar yiyor
Sabırla ördüğün kozayı
Yaban eller koparıyor
Rüzgar gurbete savuruyor
Dönmeyecekmisin bir daha
Gurbeti bırakıp kozana
Uç gel nazlı kelebeğim
Aşkınla yanan Durağa
Seni bekleyen kozana
Kayıt Tarihi : 13.5.2006 17:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şimdi yaban kuşlar yiyor ' Benzetme harikaydı sevgili kardeşim. Çok güzel bir şiirdi, tebrikler. Sevgilerimle.
TÜM YORUMLAR (1)