Kelaynaklar; Şiiri - Cağlar Akarsu

...
Gün doğuşunda, binlerce tür kuş,
Gece ve gündüz ayrı uçarlar,
Dünya; sanki kanatlarında,saklanmış,
Aşılmaz bir devrin kuralını, yaşamış,
..
Birden,çırpınırken, sesler,
Bazı şehirlerin,üzerinde,
İskemle tepesinde oturanlar,
Açıkta kalmış başlarında,
Kocaman kelleri,göründü,
..
Kuşlar ve insanlar,
...
Demokrasinin bulutlarında,
Bir gece vakti uçarken,
Kanatları yolunmuş,kelaynakların,
Sanki “dillerini” kesmişler,
çak-çak,ederler, dere kenarında,
Yüksek yerlerde,binlercesi,
İçeri giren ve çıkanlar,
..
Kuşlar ve insanlar,
..
Kimi “hizmet” aşkını taşır,
Kimi dili,takozla aşındırır,
Kanat,bükerken bazı anlarda,
Uçmasını bile, öğrenememişler,
Kılavuzları, önünde yol gösterir.
...
Kuşlar ve insanlar,

Oy pusulası,”rota”da iz sürüyor,
Kelaynaklar tepede,kol geziyor,
Her insanın ” dil”i yaşamışsa,
Ülkede uçarken, yeni kuşaklar,
Kel başa,şimşir tarak değil! ””
Dilin özünde, erimiş,
Yılların ardından, nedametli,
Sahiplenmiş,kişiler beklenir.
....
30/mayıs/