Bir taş vardı…
Üzerinde bir tüy
Bir Adem geçmiş yanından
Koşa koşa
Tüy ise bir sağ bir sola
Düşüvermiş, kalmış yalnız bir kaya
Bir Havva gelivermiş yanına
Dolaşa dolaşa
Tüy ise elinde
Koyuvermiş, tüyü kayanın üstünde…
Bir Adem geçmiş yanından
Koşa koşa
Gözleri Havva’da
Gidiyor obaya
Tüy’ü bırakmış kaya’ya
Adem koşa koşa,
Tüy bir sağ bir sola
Düşüvermiş, kalmış yalnız bir kaya
Ertesi gün tüy yine kayada,
Koyuvermiş yerine Havva
Bir Adem geçmiş yanından
Koşa koşa
Tüy bir sağ bir sola
Düşüvermiş, kalmış yalnız bir kaya
Ademde tebessüm “elbette gelir Havva”
Ertesi gün tüy yine kayada,
Koyuvermiş yerine Havva
Bir Adem geçmiş yanından
Bakına bakına
Tüyü almış koyuvermiş kayanın alt tarafına
Kalmış yalnız bir kaya
Ertesi gün tüy yine kayada,
Koyuvermiş yerine Havva
Bir Adem geçmiş yanından
Bakına bakına
Tüyü almış koyuvermiş kayanın alt tarafına
Kalmış yalnız bir kaya
Ertesi gün tüy yalnız başına
Ne Adem Adem ola
Ne de kaya tüy ile hüsna
Adem oturmuş Kaya’ya
Ellerini göğe aça
“Kaya tüysüz
Adem havvasız olmaya”
“Adem ağa”
“Buyur usta!”
“Gel hele yardıma”
“Hayrola?”
“Havvanın tabutunu kaldırmaya…”
Kaya tüysüz koyulmuştu
Lâkin Adem Havva’ya o an kavuşmuştu…
Adem sağda,
Havva ademin sol yanında,
Tüy ise iki tabutun arasında…
Kayıt Tarihi : 3.1.2025 00:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayemiz kaya kadar ağır, Tüy kadar hafifti oysa…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!