Kelamlar Dördüncü Bölüm

Övünme başkasının,
Marifeti işiyle,
Herkes kendi lokmasını,
Keser kendi dişiyle.

Şu şöyle bu böyledir,
Diyerek uğraşırsın,
Boşa vakit harcanır,
Akşam olur şaşarsın.

Öz babana minnet etme,
Gün gelirki laf olur.
Kaya gibi, taş gibi,
Yüreğine oturur.

Kimseye borçlu kalma,
Borçlu boynu büküktür.
Sesi kısık tedireğin,
Omuzları çöküktür.

Azminle gayretinle,
Sen örnek olmalısın.
Kendi emek çabanla
Ayakta durmalısısn.

Çalışan eşin varsa,
Sende el at yardım et.
Sen yap ben yap kavgası,
Bırakmaz kadir kıymet.

Çünkü oda insandır,
Çalışır yorgun düşer.
Saygı sevği yerini,
Kapıverir kavğa şer.

Bir kerede sofra kur,
Bir kerede toparla.
Adam başı sofranın,
Bereketi ne ola.

İki can çalışınca,
Bilmelisin işini.
Yoksa kadir kıymeti,
Çalıştırma eşini.

Kazançlar bir olunca,
Cümle müşkül hal olur.
Şahlanır birlik dirlik,
Sıkıntı kenar durur.

Cümle mücizatın pirleri bizde
Taşa can verenler oda girenler
Ne hikmet yakılan yanan bizleriz
Derisi yüzülen dara gidenler

Kutsiyet babadan oğla geçmez
İnsanın özünde bu cevher vardır
Kemalet ehlinin gerçek muradı
Vucudun şehrinde onu bulmaktır

İnanca dolarsa masal hurafe
Kişiler ilahi kaftan giyerler
Vicdan merhametten uzak olanlar
Her cürümü işler her haltı yerler

Elin eteğin öptürme
İnsan kutsal bir varlıktır
Çünkü bütün gönüllerde
Allahtan bir zerre vardır

Gör talib olanın gönlü şemnlenir
Bilir kıymetini bunca nimetin
Kuru bir itikat körlüğe benzer
Meyline kapılır kör cehaletin

Dünya açık bir sofradır
Her kes bir birini besler
Ağaçta, toprakta, suda
Sunulmuş bunca nimetler.

Kemliği söz eyleme
Başa düşen taş olur
Yarin yaren incinir
Can yakan ateş olur.

Çok konuşup çok söz etmek
Benliğin feryadıdır
Öz konuşup öz söylemek
Kemaletın kendıdır

Güneş doğunca başlar
Hayatın kutsal cenği
Gece ne ulu perdedir
Örter bütün çirkinliği

Haktan korkunun manası
Rabbi incitmemektir
Yarattığı her varlığa
Saygı ile eyilmektir.

Zamanda mekanda
Ne mana vardır,
Hakkı zikreylemek
Daim salattır.

Ömür çerağ gibidir
Gün gelir melullanır
Hayat yağı bitince
Geriye fitil kalır

Yağ takat misalidir
Fitil cesede benzer
Karışınca toprağa
Erir aslına döner

İhtiyarlık güze benzer
Gelen mevsim sonudur
Geçmiş saf, saf dururken
Gelecek kenar durur.

Vakitsiz gelen ölümün
Mutlak bir sebebi vardır
Ya vucud arızası
Ya tedbirsiz olmaktır.

Ara kısmetin buluna
Gayret etki yol alına
Hak verir der durur isen
El açarsın ona buna

Kır kaderin zincirini
Bağlamasın her yerini
Kafa yorma boş boşuna
Kullan aklını fişkrini

Al nasibi koy bir yana
Ara hakkın çık meydana
Yağsız yavan kuru aşın
Döner beyler sofrasına

Merhamet derman gibidir
Nice derde derman olur
Aşktır sevğidir mayası
Kin kibire neşter vurur

Kimse kimseye yük değil
Herkesin yükü kendinde
Başkasına el uzatki
Yarin sıra seninkinde

Hizmet eylemek kişiyi
Pişirir oğlun eder
En kutsal mertebede
Yatar böyle erenler

Cihat nefse savaş açıp,
Onu ıslah eylemektir.
Din adına, Hak adına,
Adam kesmek katilliktir.

Kendi yarattığı canı,
Almaya güç yetirmezmi.
Senden önce Azrail var,
Sana halt etmek düşmezmi.

Sen kimsin ki can alırsın,
Yıkarsın ulu çınarı.
Kimden aldın bu görevi,
Elinde bir belgen varmı.

Niye senden satın alsın,
Sana kendi verdi canı.
Canla canan arasında,
Böyle alış veriş varmı.

Birde cennet mekan dersin,
Adam kesip can yakana.
Abu Kevser içirirsin,
Mest edersin kana kana.

Kötü nefis kötu huyla,
Cihat eylemek mutlaktır.
Bu kavganın sonucunda,
Özlenen temiz ahlaktır.

Ölüm bazen kurtuluştur
Dünyanın çile derdirnden
İnsanoğlu çabuk solar
Erir toprağa girmeden

İnsan bir derde düşünce
Arar her türlü ilacı
Can cesetten ayrılınca
Ne ağrı kalır ne acı

Ölüm uyku misalidir
Gecenin sabahı olmaz
Ne doyumsuz bir yatış bu
Yatan bir daha uyanmaz

Ölüm yaşamın sonudur
Kimisi erkenden varır
Derd ehli olup sürünen
Yetişmek için yalvarır

Ölümün soğuk yüzü
Gösterince kendini
Bazen korkudan insan
Kirletir bedenini

Ölüm köçprü misalidir
İiki hayat arasında
Nice rivayet uydurduk
Bu geçiş sırasında

İster Şah ol ister sultan
Gün gelir karşına çıkar
Bir fiskelik vuruşla
Tahtı sarayını yıkar

Herkes kendi azraili
Kendisi alır canını
Dünyayı ateşe verir
Bilse vakti zamanını

İşte bunlar son demlerin
Herkes senin hizmetinde
Senden kalan insanlığın
Ölçüsüdür kıymetinde

Toprak ana sarar seni
Hem yastığın hem döşeğin
Alır bağrında eritir
Yeni hayatın bu senin

Belki bir gün bir gül olur
Açılırsın bir yamaçta
belki yaprak, belki çiçek
Meyva olursun ağaçta

Ozan Doğan Can Baba