Kim bu akşamın kızıllığında,feryad eden kim?
Banamı ağlıyor bilmem,
kendi ruhumdan üfürülen nefesim!
Kaldırımlarda mecalsiz bir inilti
Güneş belli ki bana yorgun
Küsmüş baba kokan iğde, ağaçlarında kuşlar...
Ihlamurlarda rüzigâr susmuş
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta