Bu sabah bir vefat haberiyle donup kaldım. İlkin inanamadım...İçimden, *yanlışlık vardır* diyerek hemen sayfasına gittim...Ne yazık ki...
Siz deyin dost, ben diyeyim Abi , siz deyin arkadaş, ben diyeyim bir baba...Evet öylesi değerli bir insandı kaybettiğimiz.
Bu güzel insan, Antoloji'de tanışma şansı bulduğum ,hatta o sayfada, ilk tanıdığım dost olan, Değerli Öğretmen Nazır ÇİFÇİ Hocam...
O ki koca bir çınardı. Yüreği sevgi dolu , dürüst , sözü özü bir, ender insanlardandı.
Nazır Hocam; arkadaş , dost kelimesinin içini bir *arkadaşı* gibi doldururdu. Ona sırtını daya, hiçbir şeyden korkma. O seni kollar; gözetirdi.
Düşündüm de Antolojiye ilk girdiğim gün duymuştum dost sesini. On iki yıl boyunca o dost eli, o dost sesi, temiz yüreği bana hep güven ve güç verdi.
Hakkını helal et Değerli Öğretmenim ,Değerli Abim.
Mekanın cennet olsun.Işıklar içinde yat. Anıların hep yüreğimizde yaşayacak.Seni hiç unutmayacağız güzel insan...
Eksikliğini çok, ama çok hissedeceğiz. Çok üzgünüm... Bazen kelimeler yetmiyor işte...
Huzur içinde uyu *Kelamını kalemiyle, karanfil açtıran Şair...
****
Kalem ve karanfil yolun incesi
Kelamdır sevginin nurlu gecesi
Kalem ve karanfil aşkın hecesi
Kelamdır kalemde açar karanfil.
Bir ana hazzıyla bağrıma bastım,
Yazıyı, kokuyu sevmektir kastım,
Mührünü kazarak kalbime astım,
Sinemden kalemde açar karanfil.
Topraktan bedenim döner özüne
Kelama inandım uydum sözüne
Dermandır dizime gören gözüme
Sayfalar kalemde açar karanfil
(.. )
Nazır ÇİFTÇİ ___________KALEM ve KARANFİL
(01.11.2009 Erzurum)
Hümeyra GünKayıt Tarihi : 16.8.2020 12:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Huzur içinde uyu Nazır Öğretmenim. Mekanın Cennet olsun.
Bazıları yer eden acılardan..
Anımsanan ve anımsadıkça acıtanlardan..
İşte Nazım Öğretmeninki de öyle...
...
Rahmetiyle muamele etsin Yaradan..
Ruhu şad olsun.. Cennet mekanı..
..
Duyarlı şahsınıza minnet ve saygıyla Öğretmenim..
Ben de Nazır Ustama ithafen bir şiir yazdım. Duygularımı bu şekilde ifade edeyim dedim.
---------------------------
NAZIR ÇİFTÇİ ÜSTADA İTHAFEN
Dalından Koparıldıktan Sonra Son Kiraz
Ağaca esir çiçekler özgürce açar
Rengârenk yağmurlarla beraber matem tutar
Meyve için çiçekleri öldürürken rüzgâr
Çiçek dolu bir balon mudur ilkbahar
Biliyorum kanatsız kuşlar uçamaz
Ve baharda sadece çiçekler açmaz
Çiçekler de düşer ağaçlardan
Bizler rahat rahat seyrederiz uzaklardan
Kiraz çiçekleri kırmızı bir yol olur
Meyve için tüm çiçeklerin ömrü son bulur
Kimin umurundaki çiçeklerin ölmesi
Yok ki onların gerçek bir dostu ve kimsesi
Çiçekler düşerken arılar bile ağaçları terk eder
Hep beraber başka bitkilerin çiçeklerine geçer
Gün doğarken bir koşturmaca içinde
Çiçeği kalmamış ağaçların üstünde
Aniden sessizlik kaybolur
Mutluluk sesleri her yanlarda duyulur
Kuşlar, böcekler, sincaplar
Tadını çıkarır ilkbaharın gece yarılarına kadar
Bu gece yanağı okşamaktan öte bir soğuk var
Çiçekler daha fazla düşmesin rüzgâra yalvar
Ruh kavramalı olanı, bir durum yok ki çelişik
Nereye gitti annenin seni salladığı beşik
Hayranlık duyulan müthiş bir tuval
Dallarından kiraz toplarsın yaz ortasında çuval çuval
Düşerken o güzelim tül tül çiçekler
Sonunda kiraz toplansa da nasıl dayanır yürekler
Bir volkan patlar gönüllerin orta yerinde
Kapkara kurum bağlar ömürlerin tünelinde
Yaz sonunda magma gibi fokurdar ruhum
Çiçeklerin düşmesinden ben mi suçluyum
İsterdim ki çiçek mevsimi biraz daha uzun olsun
İçime hüzün yerine neşe dolsun
Ben daha yaşarken bir kiraz ağacı olmuşum
Döküldükçe çiçekler kederimde kaybolmuşum
Düşen çiçeklerin ardından toplanan meyvelerle beraber
Farkına varamadan biten ömrümüz bize gülümser
İlkbahar ve yaz biter
Ölür sırasıyla mevsimler
Dalından koparıldıktan sonra son kiraz
Bir şairin vefat haberi gelir, kimseye yok imtiyaz
Osman Akçay (17.8.2020 12:35)
Sevdiklerine komşu eylesin. Nur içinde yatsın.
Cümlemizin başısağolsun.
TÜM YORUMLAR (9)