Kelam Şiiri - Hüseyin Muşmal

KELAM

Ağlattı sonunda beni güldüren
Dünyamı başıma yıktı kelamın
Gidişin değildi beni öldüren
Aşkımı diri diri yaktı kelamın

Başımdan döküldü kaynayan sular
Dayanmaz bu yürek açmadan solar
Derdime peş peşe dertleri ular
Hançeri sırtıma soktu kelamın

İnandın gidişin devadır sana
Sanırsın nefestir havadır sana
Kim dedi böylesi revadır bana
Amansız boğazımı sıktı kelamın

Yaşamın kıyısına sen de sıkışta
İçin için yanarsın bir kara kışta
Öldürdün giderken o son bakışta
Ciğerimi yerinden söktü kelamın

Eşrefim bilirsin kem söz öldürür
Uyutmaz bedeni saçın yoldurur
Süründürür günden güne soldurur
Ocağıma incir dikti kelamın