Kel yanında kabak denmez.

Kaderde ne varsa o gelir başa,
Ağlamakla kader dönmez demişler,
Karıncadan ibret al kışı karşıla,
Yazın yanan kışın donmaz demişler.

Kalbin yolu geçer mideden,
Üstün olur daim kalem keserden,
Sonra zengin olur kanaat eden,
Müsrif olan kadın onmaz demişler.

Bostan büyür yata yata tarlada,
Keller ilaç bulsa çalar başına,
Kedi serçe koymaz kanadı olsa,
Kel yanında kabak denmez demişler.

Aç kalmaz kendi yağıyla kavrulan,
Çıkar mı pislikten kargaya uyan,
Kırat yanındaki kapar huyundan,
Kırk hırsız bir çıplağı soymaz demişler.

Kırk yıllık bir Kani olur mu Yani,
Kısa günün elbet az olur kari,
Dövmez ise kızı döver dizini,
Kabahati kimse almaz demişler.

Kimse yemez başkasının rızkını,
Kalmaz bu dünyada kimsenin ahı,
Çektiği kişinin dili belası,
Mazlum ahı yerde kalmaz demişler.

İnsan muhtaç olur komşu külüne,
Komşuda pişen aş düşmeli bize,
Yoktur korkunun faydası ecele,
Körle yatan doğru bakmaz demişler.

Dumanlı havayı severmiş kurtlar,
Kuru lafla asla doymaz karınlar,
Yanında kurunun yaşlarda yanar,
Asla kusursuz dost olmaz demişler.

27.08.2017//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN