Ona köyde kel Rıza derlerdi.Ele avuca sığmayan,saçları tamamen dökülmüş,masmavi gözleri parıl parıl eden onbeş,onaltı yaşlarında bir çocuktu.Kel Rızayı
Eğer biri karanlıkta görse kesin korkudan altına ederdi.
Gene bir gün kel Rıza babasına şehir'e gideceğini söyledi.Babası"Oğlum,at yok,araba yok nasıl gideceksin?Nasıl geri geleceksin?Gel gitme,etme "dediyse de Kel Rıza kimseyi dinlemedi,çekti gitti.Bir küfür savurdu babası arkasından,anası biraz ağladı ama onu kimse durduramadı.
Giderkende,"Akşama gelirim baba,merak etme"demeyi de ihmal etmedi.
Gezdi,tozdu şehirde kel Rıza,birden bire akşam
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta