Kel Kavuğun Dönlerce Başı Şiiri - Efe Ay

yavaşça git
adımların dahi bırakmasın rüzgarların yanağında bir nefes
git ve silinmeden izlerin henüz,
bir anlamı olsun yokluğunun

dönme geri,
çünkü sende döndükçe,
ben seni kaybediyorum
bırak kalsın gölgelerin bir akşamüstü kadar uzayan
bırak seni beklediğim her an,
benim olsun

git ve dönlerden birinde bir kez daha
çiz kendini yeni baştan
sen ancak bir başkasının kadar olacaksın
ve bir başkasına dönmeden,
başkası olacaksın

yavaşça git, izin bile kalmasın ormanların koynunda
sen ki artık bir doruğun kuytusunda,
bir kavuğun kel başı kadar taşınacaksın
eskiyene kadar
satamam bir eskiciye.