Kel eş.. Şiiri - Hüseyin Demircan

rastlayıp evin de bir gebe leşe
satmış evi nerde ise beleşe
bölebilir başı kesin öldürür
vurursan kürek vur vurma bel eşe

el eşe eşe yer tünel kazıyor
çıkar duman olsa bir ateş yakın
herif haklı elbet niye kazı yor
yer altından gitse kümes çok yakın

akın akın gelir yazın sinekler
ışığı söndürüp gir sen odana
şerrinden ne çeker yazık inekler
seni bırak kaçar görsün o dana

anası danayı ederek takip
az ilerde yarı yolda yetişir
yoksa bak boynuna bağayıp tak ip
ver sirke akrobat gibi yetişir

yetişir mi ekin sürmesin çifti
kolay olmuyor bu buğday ekişi
milyona yükselmiş öküzün çifti
nasıl alır para yok ise kişi

ek işin olmasın meşakkat ile
güç şartlar altın da sürerek hayat
genç yaşta çıkıyor adın katile
düşersin mapus dam ha otur ha yat

yat alama şöyle deniz kenarı
ne cebine girer avro ve dolar
millet hep yer iken bu ülke narı
ne bir af görürsün ne cezan dolar

dolar gözlerine ip gibi yaşlar
harita sanacak kim baksa yüze
verem olacaksın ileri yaşlar
bine çıkıp dertler inmez o yüze

yüze yüze burna getir derini
vakitli tamamla cezanı çek er
yüze yüze geçme sakın derini
anafor girdabı içine çeker

çek er geç olacak sonuçta tahsil
yazılıp bitirmen gerek okulu
her insana lazım eğitim tahsil
olur kaleminle silgin kokulu

o kulu görmezsin elin de keleş
asla cinayete teşebbüs edip
olmaz karısını döven bir kel eş
çıkıyor o kişi çok güzel edip..