Kekreler Şiiri - Emre Öz

yağmur bayramında
gönül hüznüne
Sitemli şiirler okunmaz
titrek sesle

yüzünde yağmur saklı
parelenmiş uğraksız dostlarım

günlerin sığ ilişkileri bizden uzak olsun
yaşamayalım kaskatı

yüzünde keder pıhtısı olan
-ben böyle görüyorum muhtemelen-
bir mavikolik veya huzursuz naftalinsi
Sana sesleniyorum
ben seni hiç sevmemiştim
kaypak gövdenden akan
saklı efsunun
denizinin diplerine doğru akması
ve diplerine sızması denizin
seni kanatsız yapıyor
kanadın olsa belki severdim

şimdi ben senin olmasamda
seni emanet ederim :
çirkin bir kadının gülüşündeki
umut ve yitikliğin kavgasına

akşamı çıplaklığıyla yakalamış
ve parçalaya parçalaya oyalayan
gün ışığında perçemli aşk isteyen
sığınaksız beyhude dostum
az önce sana emanet ettim
Tanrı’nın kaybedilmesi mümkün oyuna
Gönderdiği
Hileli dört köşe zarını
İyi bak ona
ileride belki yine severim