Mutluluk nedir? Bana soracak olursanız şayet, bunu anlatacak birkaç kelimem bile yok.
Ah hayır! Cümleme yanlış soruyla başladım.
Mutlu olmak nedir? Bana soracak olursanız şayet, bunu hiç bilemedim. Belki kıymetini, belki varlığını, belki hissini.. ama gel gelelim keder.. hüzün ve acı. Onlar adına yazacak çok şeyim var.
Ama neresinden başlarsam başlayayım hep eksik kalacak, ve siz anlattığım kadarı ile bilebileceksiniz gerisi anlatmadıklarım, gerisi anlayamadıklarınız..ve siz sadece size düşen gerçeklerle yetinmeyi öğreneceksiniz.. bu da benim öğrendiğim gerçeklerden bir tanesi. Payıma düşen neyse onunla, bir hiçlikle yetindim… bahaneler ardına sığınmaktansa gerçeklerle yüzleşmeyi seçtim. Bu hayatın birçok pekte sahi olmayan gerçekleriyle.. peki benim gerçeğim sizin de gerçeğiniz olabilir miydi? Bu hayat benimse, bu hayatın gerçekleri de öyleyse.. sizin olabilir miydi? Sizin yerinize cevap hakkım varsa şayet, hayır. Yanlışlarınız benim doğrularım ile çelişiyorsa bu sadece sizin yanlışınız olur. Madem ki bu böyleydi, madem ki bana ait olan her şey sadece banaydı..neden hayatımı kendi hayatınız gibi yaşadınız? Neden hayatımı hiçe saydınız? Payıma düşenin bu olduğunu neden bana inandırdınız? Sorum size… ama kabahat bende, “körler çarşısında ayna satan bendim..” ve ben ilk kez bu denli yenildim.. şimdi baştan alıyorum tadı buruk olan hayatı.. artık daha gerçekçi yaşamak için yaşamı.
Sonra kalktım bir çay koydum, anlatmak istersin diye kekre mutluluğunu..
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta