Öyle bir boşluktayım ki keko
Her şeye boş vermişim inan
Kılık kıyafetime yiyeceğime hiç bakmıyorum
Sakalları mı bir vakit kesmiş olsam da
Saçlarıma daha kıyamamışım
Eğer sakallarımı da kesmeseydim
Tam bir robinson crusoe dönmüştüm
Huzur yok aldığım nefeste keko
Hücrem tutsaklığı bir kadehe doldursa da
Yine kör Bir pencerem var özgürlüğe açılan
Bir uğurlama herşey terk ettiklerim
Ve benden gidenler var
Ölüm hiç düşmedi benim yakamdan
Kimi vakit çıkıyorum dışarı yürüyorum
Uzaklara ötelere varıp gidiyorum
Yolları düz ediyorum bunalmamak için
Her şey garip herşey karmaşa keko
Divane virane bir harabe olmuşum
Mutluluk uzak yasak bana
Ya işte hayat böyle keko
Kimi bir deryanın içinde boğulur
Kimi boğulurken bir derya olur
Dalgası hoş olan boşluğa düşmesin valla
Boşluk büyüdü mü uçurum olur
Düşmek te fayda vermez sonra
Ya keko işte böyle
Yürek yanık herşey dağınık
Esasen hayat bize hiç uğramadı
Bu yüzden hep sınıfta kaldık
Kayıt Tarihi : 22.6.2017 17:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!