Keklik tepesi Şiiri - Halil Aydın

KEKLİK TEPESİ
Keklik tepesinde keklikler ötüyor
Hemen önümdeki kayalıklardan
Kimi uçarak kimi koşarak
Kaçtılar sürü halinde uzaklara

Kimisi yavrularını kaybetmiş
Kimi eşini kaybetmiş
Ötüyorlar dertli, dertli
Huzurlarını bozduğuma yanarım

Senin değildi, suç benimdi
Gitmemeliydim üzerlerine
Muhabbet ediyorlardı birbirleriyle
Muhabbetlerini bozduğuma yanarım

Acaba yavrularını analarını buldu mu ola
Kanatlarının altında korunaklı yattılar mı ola
Yakıştıramaz oldum vicdanıma
Huzurum bozulur geldikçe aklıma
HALİL AYDIN (Sizden biri)