Karşı duran karlı dağlar akça gönlümdür
Bir çoban ateşi ince ince tütende
Gök ırgalanır gözlerimin sarı nehrinde
Eşim keklik bir kafeste ötende.
İster çöpten olsun
İster sarı altından
Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
adeta bir şiir şeyhi ve dil kuyumcusu.. harika!
su gibi....
hüznünü ince bir yolla çizerek geçti hislendiğim yerlerden...
baş ucu şairime sevgimle....
nurcan usta
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta