Kekik kokuları yayılırdı
Mevsimin bu vaktinde
Dağların doruklarından inerdi,
Güneşin güzel perçemiyle….
Sessizliği duyulurdu gece yaşanan çığlıkların ertesinde
Masum ruh yükselişlerinin……..
Kızıllıkları gelir geçerdi sabah ayazlarının ovalardan,
Mor çiçeklerin gün doğumundaki pembelikleri batardı insanın içine…
Uzaklarda,sevinç ve özgürlüğün kardeş olduğu bir toprakta
Beyaz bir gül fidesi karşılardı kekik kokulu sabahları.
Yeşerip tomurcuklanacaktı belki dalları özgürce,
Ve dallarındaki beyaz bir kurdela,
Bir şeyler fısıldayacaktı sessizce…….
Solmayacaktı,
Her zaman dimdik,mağrur
Ve güzel kalacaktı…..
Yaşamın verdiği tadı ve
Tat verdiği yaşamı
Her sabah güneşin güzel perçemiyle gelen
Kekik kokularıyla yaşayacaktı……….
Ama bir gül olduğunu asla unutmayacaktı………..
Ve gül kokuları dağlayacaktı mevsimin bu vaktinde
Uzak bahçelerden gelecekti kokusu
Bir sabahın kızıl serinliğiyle…….
25.03.2006.
Pınar KoçKayıt Tarihi : 26.3.2006 00:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yüreğinize sağlık..tşk.ler..
Uzak bahçelerden gelecekti kokusu
Bir sabahın kızıl serinliğiyle…….
kaleminize sağlık...bir yüreğin sayfaya işlenen yüreği...nakış nakış hissedilen sevginin beyaz görüntüsü...yüreğinize sağlık pınar hanım...
tebrikler efendim..
insanla özdeşleştiren ,bütünleştiren
güzeel bir şiir....
şaire selam olsun...
TÜM YORUMLAR (8)