Yaş döktü parmaklarım,
Gözlerim geçmediğin yollarda yürümekten yoruldu.
Feri kalmadı elime batan çiçeklerin.
Dikenler kokladım ben,
Kalbim yorgun argın yürüyorken
Ayaklarım çarpıyordu.
Defterim kalemime,
Bir şiir kekeliyordu.
'Özdelim
Çok özedelim' diyen dilim
Hiç sürçmezdi benim.
Sözlerime de kırağı çalmazdı
Şaşırmışsam yada karıştırmışsam a b c leri
Arasına ismin sıkışmıştır.
Aklımı başımdan Fırat almıştır
Ejderha köpüklerinın yuvarlayıp sürüklediği,
Sivri çakıl dişlerinle
Un ufak edilmişimdir.
Simurg kadar olan gerçekliğini
Tanrılara bırakıp
Suyunda boğulmuşumdur.
12.12.2007...............................TAMAY ÖNAL POLAT
Kayıt Tarihi : 12.12.2007 14:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
arasına ismim sıkışmıştır
----------------
kelimeleri özenle sectim,,
Sevdigim şekilde dizdim onları,,
Her harfine özlemimi astım,,
Ondandır özlem duydugum her şey,,
Bu mısralarda
Bir keyifki bende sorma,,
Arada pişmanlıklarımıda serpiştirdim,,
Umursama,,
Birde,
Bir kac damla göz yaşı,,''satırlar arasına''
Okuyunca deyil-Dokunursan anlarsın,,
Gülmen icin birde espiri yaptım,,
Aklımca,,
Komik bir şeyde gelmedi o an aklıma,,
Tebessümmü-Teesürmü olur yazdıklarım,,
Bilemem,,
Bildigim..Sana hissettiklerim
Sıcak ve samimi olan,,
-----------
bu güzel şiire refakat ettmeye calıştım,,,
bulacagı adrese kadar,,,,
yüreginize saglık
saygılarımla,,,,,,,,,,,,,
Özgeçmişinde 'Matematik öğretmeni olup Sosyalbilgiler öğretmeni olarak atandım.yanlışlığı düzeltene kadar akla karayı seçtikten sonra okul okul gezmeye devam ettim.' diyen Tamay Önal Polat; Kekelemeyen Şiir yerine Keke-meleyen Şiir diyerek kuzu ve çayır çimen tadı katıyor şiire. Sesin patinaj kapılarını kapalı tutmadan açıyor.
Yaş döken gözleri değil.
Parmakları.
'Gözlerim geçmediğin yollarda yürümekten yoruldu.' Beklerken bakmak yorucudur.
Elde bir demet çiçek. Yollar ve gözler boş kalınca ellere batan tutmaktan. Böylelikle çiçek dikene mi dönüşür dersiniz, koklanılmaktan muaflanan.
Beklerker özledi. Gelen olmadı. Göz ve gönül yoruldu.
'Özledim. Ah öz-delim. Özdelim. Çok özledim. Ah çok öze-delim.'
Dil sürçerken gelemeyen/gelmeyen benimsenmişliğin çizgi ötesinde akıl savuran belki de yine özümsenmişliğinde delilik ettiği rüzgarlı estiriliyor. Sözlere kırağı çalınca.
Harfler karıştıysa arasına sıkışmış ismi.
Fırat gibi, ağzı köpüklü/ateşli ejderhalar gibi dağıtılmıştır. Ankalarca boğulup yok olmakta. Ancak dönecektir geriye. Ve bu kez şiir kekemeleyecektir. Kekelemeycektir.
'
Ancak şiirin başlığı 'kekeleyen şiir' mi olmalıydı yoksa tercih bilinçli mi özdelim, özedelim gibi...
TÜM YORUMLAR (5)