Kekeme çiçek1 Şiiri - Şair Nehreyn

benim adı hile..
ve dürüstçe çıkmak istiyorum, insan kardeşlerimin karşısına.Karıncanın ve kuşların hatta kelebeklerin huzuruna mahcup çıkmalıyım.yeterince günah işledim,boşa harcayarak zamanı.

benim adım çocuk..
bir kibrit çöpünün gözlerinden seyrediyorum yaşamı.usul usul sönen bir ateşin son parıltısıyım.birazdan yine külleşecem, savrulacam,rüzgar atının sırtında.yelesi kırbaç gibi değecek döşüme. Masum bir çiçek kopacak,fırtınadan evvel.Düşler,saçılacak şakağımıza.Gece yarısı uyanan her çocuk,su gözlüdür.

benim adım hüzün,
tanrı bilir yalnız. Özde biriz,kabulleniş vakti.Diz çöktüm ve yalvarıyorum..Acıları dişimle dizim arasında ezerek kabullendim.razıyım,kendi kaderimi örerken örümceğe özenmemeye.İncitmeyeceğim kurtulurum diyerek bir başkasının omzuna basmayı.Bu bir sevinç senfonisinin kışkırttığı,çıra yangını olmalı.Bacada ayrışmalı yollar.Hüzün,ağırlığımız.sevinç haytalığımız belkide. Kaçtım,şakağımı dizlerimin arasına gömüp,kollarımı kelepçe kılarak.kaçtım sevinçten..

benim adım yok.

küskünüz.Çıldıracak atımız yorgunluktan.Yönlerimiz ne kadar farklı.Klişeler,taş basma kitaplar,ve aksanı meçhul meleğin..İnsan,yağmuru ilk fark ettiğinde ne yaptı? tuana iki ıssızlık arasında ki ilk sestir.İlk tıpırdayış,kalp atışımızdan sonra.Benim adım yok.