Kekeme Bir Hayatın İçinden

Gücüme gidenler çukurlardan çekti elimi ayağımı
huzura
emeklemeye
gün ekleyerek çoğalıyor büyü-mek
Düş(mek) te
Yanlışımız yok

Bu sapakta dostluğun saf hali var
geldiğimiz nokta düşündüğümüz ünlemlere virgül çalımı atmıyor mu?

Ne dediysek, ne yazdıysak ve sevdiysek
insana dairdi herşey
''Gül'' yanağının gamzesinin çukurunda ''ay''..!
Ve;
Erdem derinliğinde görüldü kendi içresinde

yeni tercih,eskiyen vazgeçim
az yoğun ortamdan çok yoğun ortama geçiş yeğliği sesin soluğun
Birden-bire çok hücrelerde canlandı ay tutuklandığında

Sonrası yağmur
anaforunda marmaranın;
damlaya muhtaç gözyaşları derinden yeşerir İstanbul'da
yaşı kemale ermiştir gözpınarının
Bir umut Yeşilköy gayri müslim yeşilyurt

Kalbim
Özgür Aşk;
ruhun bilinci oya-lamalıyıp gözünün boyanmasına izin vermediğin an
İstanbul'un çengeli takılıyor köyüme
yanılıp yenilip bu nevi yanmalara eğilim;
kül (türü) dür sönmüş ve üşümüş.

şimdi ayağımız, denk gelmiyor
yatağın yorganına
yedi tepesini
yedi göbek evvelinden göçebe buluşması
haza bir taşralı
bir değil birkaç istikbalde yürütüyor tramvayı..