Kekeler Kalem Şiiri - Hilal Erboyacı

oysa… öfkelerimde aslandım kükremelerim yetti haklıydım kolay atlattım palazlandım güçlendi haklı yanım oysa… sevgilerim incitti kırdı birkaç yerimden paylaştıkça umudu kanatlarım kırıldı ve bitti oysa…. sen özeldin öfke değildi inan duyduğum haklı olmaksa neye yarardı düş kırıklığım keşke değildi tuh! la karışık bir bekleseydin sabah olunca güneş doğardı şimdi ne yapsam nereye gitsem anlamsız gelir oysa isteğim ivme sağlamak bir adım daha atabilmekti çöktü üstüme bir kara gölge kalem kırıldı düştü elimden dokundu geçti en bam telimden şimdi yazsam da kekeler kalem tutar hıçkırık bir ucu kırık bu da geçecek merak etme sen ah/ sevgi büyük oysa…….. /yeter bir öpücük/